.......

 .....  

روح روز تابستانى و
نفس گل‏سرخى.
تابستان اما سپرى شده‏است و
موسم گل به آخر رسیده.
 
              کجا رفته‏اند ؟
              که مى‏داند، که مى‏داند ؟؟؟؟
 

خون قلب منى و
جان آرامشى.
قلب من اما سرداست و
جانم به سیاهى درنشسته.
 
               کجائى تو اى یار ؟
               که مى‏داند، که مى‏داند ؟؟؟؟؟ 
 
امید سالیان منى و
آفتاب برف‌هاى زمستانم.
سال‏ها اما
زیرآسمانى ابراندود به‏پایان رسیده‏است.
 
              کجا یکدیگر را بازخواهیم یافت ؟
              که مى‏داند، که مى‏داند ؟؟؟؟؟